آموزش انکراژ یا میل مهار در پایدارسازی گود با فیلم از صفر تا صد
در گسیختگی خارجی، سطح گسیختگی از میان میخ‌ها یا پشت آن‌ها عبور می‌کند. خاک، دیواره و سیستم میخ گذاری به صورت بلوکی رفتار می‌کنند.
هنگام انجام عملیات تزریق و بعد از جاگذاری میلگردها در چال‌های حفر شده، لازم است تا تزریق در اطراف میلگردها انجام شود. در این مرحله لازم است از صحت تزریق کامل در اطراف میلگرد اطمینان حاصل پیدا کرد.
سرعت پمپاژ آب از محل گود اهمیت بسیار زیادی دارد و افزایش سرعت ممکن است منجر به بیشتر شدن نشست‌ها گردد.
برای گودهایی که اطراف آن‌ها ساختمان حساس به جابجایی وجود دارد، استفاده از سیستم پایدارسازی گود به روش نیلینگ به دلیل نیاز به جابجایی توده خاک، توصیه نمی‌شود.در این گودها بهتر است از سیستم پایدارسازی گود به وسیله میل مهار یا انکراژ استفاده کرد.
این نوارها قادرند آب را از طریق منافذ خاک جذب و از زیر بدنه دیوار به محل مناسبی جهت تخلیه، هدایت کنند.
برای حصول از قرارگیری کامل دوغاب در میان میلگرد و خاک کناره‌ی چاهک (کاور)، باید اسپیسرها یا قطعاتی را در طول و بین میلگرد و دیواره داخلی قرار دهیم.
گاهی به دلیل ریزشی بودن دیوار گود و ایجاد لرزش‌های ناشی از حفاری چاله‌ها ممکن است دیواره گود در عمق‌های محدود و کم نیز نیلینگ دچار ریزش‌های موضعی شود.
همچنین، نیروهای مویینگی در ماسه‌های ریزدانه مرطوب ممکن است موجب چسبندگی ناچیزی در آن‌ها شود.
خاک بتواند بدون نیاز به سازه نگهبان، به مدت یک تا دو روز، با دیوارهای قائم یا نزدیک به قائم، به ارتفاع حدود یک تا دو متر پایدار باقی بماند.
همچنین، استفاده از خاک مناسب و با ویژگی‌های قابل‌قبول برای اجرا، ازجمله نکات حائز اهمیت در این روش است.
بله نیلینگ یک روش کامل است، اما در برخی سازه ها با توجه به شرایط می‌توان از روش های تکمیلی مانند انکراژ و سایر روش های پایدارسازی گود استفاده کرد.
فرایند حفاری در روش میخکوبی مراحل مختلفی دارد که در ادامه به توضیح مختصری در مورد آن خواهیم پرداخت.
درواقع، مکانیزم اصلی روش میخ گذاری، دوختن ناحیه فعال به ناحیه مقاوم است. به همین دلیل، به این متد گاهی دوخت به پشت نیز گفته می‌شود.